Уламолар қомусиМиллат, Ватан тарихиhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi.feed2024-10-19T03:24:23ZJoomla! 1.5 - Open Source Content ManagementАЛ-АБҒАРИЙ2012-02-08T07:24:04Z2012-02-08T07:24:04Zhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi/566-maqola.htmlАбу Муслимadhamiy@yahoo.com<p>«Абғар»дан ясалган нисба. У — Самарқанддаги қишлоқ ёки бир неча туташ қишлоқлардан иборат туман. Қуйидаги олимлар шу жойга мансубдирлар:<br /><strong>1. Холид ас- Самарқандий</strong><br />(Абу Язид) Холид ибн Карда ал-Абғарий ас- Самарқандий — ҳофиз ва олим бўлган (2: 1/96; 11: 1/ 75).<br /><strong>2. Муҳаммад ал- Абғарий</strong> (Абу Абдуллоҳ)<br />Муҳаммад ибн Муҳаммад ибн Имрон ал-Абғарий — Сомонийлар ҳукмронлиги даврида саройда котиблик қилган. Етук ва комил инсон бўлган (2: 1/96).</p><p>«Абғар»дан ясалган нисба. У — Самарқанддаги қишлоқ ёки бир неча туташ қишлоқлардан иборат туман. Қуйидаги олимлар шу жойга мансубдирлар:<br /><strong>1. Холид ас- Самарқандий</strong><br />(Абу Язид) Холид ибн Карда ал-Абғарий ас- Самарқандий — ҳофиз ва олим бўлган (2: 1/96; 11: 1/ 75).<br /><strong>2. Муҳаммад ал- Абғарий</strong> (Абу Абдуллоҳ)<br />Муҳаммад ибн Муҳаммад ибн Имрон ал-Абғарий — Сомонийлар ҳукмронлиги даврида саройда котиблик қилган. Етук ва комил инсон бўлган (2: 1/96).</p>АЛ-АБРИЙНАҚИЙ2012-02-08T07:23:14Z2012-02-08T07:23:14Zhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi/565-maqola.htmlАбу Муслимadhamiy@yahoo.com<p style="text-align: justify;">«Абрийнак,»дан ясалган нисба. У — Марвдаги қишлоқлардан бири. Одамлар уни «Ибрина» деб ҳам атайдилар. Қуйидаги бир жамоа олимлар шу қишлоқдан етишиб чиққанлар:<br /><strong>2. Али ал-Абрийнақий </strong>(440-523 ҳ.й.)<br />(Абулҳасан) Али ибн Муҳаммад ад-Диҳон ал- Абрийнақий — ёқимтой, кўп нарсаларни ёд олган солиҳ фақиҳ бўлган. У парҳезкор, тақводор, хушсуҳбат ва илм аҳлидан бўлган. У уламолардан, ундан эса уламолар ҳадис ривоят қилганлар.<br />Таваллуди тахм. 440 ҳ.й.да ёки ундан илгарироқ содир бўлган. 523 ҳ.й.да Қаринин (Марв<br />водийсидаги кичкина шаҳарча)да вафот этган (2: 1/93; 11:1/73).<br /><strong>3. Ал-Ҳасан ал- Абрийнақий</strong><br />(Абу Али) ал-Ҳасан ибн Аҳмад ат-Тоъий ал- Абрийнақий — араб тили, грамматикаси ва бадиий нафосатини яхши билгувчи олим бўлган (11: 1/73).<br /><strong>4. Ал-Ҳасийн ал-Марвазий</strong><br />(Абу Абдурраҳмон) ал- Ҳасийн ибн ал-Мусанно ал-Абрийнақий ал- Марвазий. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис тинглаганлар (11: 1/73).</p><p style="text-align: justify;">«Абрийнак,»дан ясалган нисба. У — Марвдаги қишлоқлардан бири. Одамлар уни «Ибрина» деб ҳам атайдилар. Қуйидаги бир жамоа олимлар шу қишлоқдан етишиб чиққанлар:<br /><strong>2. Али ал-Абрийнақий </strong>(440-523 ҳ.й.)<br />(Абулҳасан) Али ибн Муҳаммад ад-Диҳон ал- Абрийнақий — ёқимтой, кўп нарсаларни ёд олган солиҳ фақиҳ бўлган. У парҳезкор, тақводор, хушсуҳбат ва илм аҳлидан бўлган. У уламолардан, ундан эса уламолар ҳадис ривоят қилганлар.<br />Таваллуди тахм. 440 ҳ.й.да ёки ундан илгарироқ содир бўлган. 523 ҳ.й.да Қаринин (Марв<br />водийсидаги кичкина шаҳарча)да вафот этган (2: 1/93; 11:1/73).<br /><strong>3. Ал-Ҳасан ал- Абрийнақий</strong><br />(Абу Али) ал-Ҳасан ибн Аҳмад ат-Тоъий ал- Абрийнақий — араб тили, грамматикаси ва бадиий нафосатини яхши билгувчи олим бўлган (11: 1/73).<br /><strong>4. Ал-Ҳасийн ал-Марвазий</strong><br />(Абу Абдурраҳмон) ал- Ҳасийн ибн ал-Мусанно ал-Абрийнақий ал- Марвазий. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис тинглаганлар (11: 1/73).</p>АЛ-ОМУЛИЙ2012-02-08T07:12:23Z2012-02-08T07:12:23Zhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi/564-maqola.htmlАбу Муслимadhamiy@yahoo.com<p style="text-align: justify;">«Омул»дан ясалган нисба. «Омул» исмли икки мавзеъ мавжуд бўлиб, шулардан биринчиси — Табаристон «Омул»и. У Табаристондаги энг катта шаҳар бўлиб, ислом бу ерга илк дафъа кириб келганда, бу ердаги аҳолидан икки минги қуролланган эди.<br />Иккинчиси — Жайхуннинг ал-Офироний «Омули». Бу ҳам Марвдан Бухорога олиб борувчи йўл устида, Жайхуннинг ғарб қисмида жойлашган машҳур шаҳардир. Уни «Омули замм», «Омули Жайҳун», «Омули-л-мафоза» («Саҳро Омули») ва «Омули-ш-шатт» («Соҳил Омули») деб атайдилар. Қуйидаги олимлар шу қишлоқдан етишиб чиққан:<br /><strong>1. Аҳмад ал-Омулий</strong> (333-421/944-1030)<br />Аҳмад ибн ал-Ҳусайн ибн Ҳорун ибн Муҳаммад ал-Ҳасаний ал-Омулий — Аллоҳ таолога қаттиқ суянувчи имом, тилшунос, наҳвшунос ва фиқҳшунос олим бўлган. Қуръоний илмлар ва шеърият билан шуғулланган. Табаристон Омулида туғилган ва халифаликка байъат қилинган. Арафа куни Билинхода вафот этган. У тасниф қилган асарлардан: «Шарҳу-т-тажрид» («ат- Тажрид» шарҳи»), «Китобу-л-ифода» («Ифода китоби») (17: 1/ 130).<br /><strong>2. Аҳмад ат-Табарий</strong> (ваф. 275/888 й.)<br />(Абу Абдуллоҳ) Аҳмад ибн Муҳаммад ат-Табарий ал-Омулий ал-Халилий — муҳаддис бўлган, уни «Ғулом Халил» деб атаганлар. Бағдодда яшаган ва шу ерда ҳадис айтган. У тасниф қилган асарлардан: «ал-Вусул ила маърифати-л-ус ул »<br />(«Усулни англаб етиш йўллари»), «ал-Кашф» («Кашф»), «Фазоилу амири-л-муъминийн алайҳиссалом» («Амиру- л-мўъминийн алайҳис- саломнинг фазилатлари») (17: 1/270).<br /><strong>3. Жавод ал-Омулий</strong> (ваф. 1303/1886 й.)<br />Жавод ал-Омулий аш- Шиъий. Унинг «Минҳожу- л-киром» («Иззат-икром кўрсатиш дастури») номли асари бўлган (17: 1/509).<br /><strong>4. Ал-Ҳасан ат-Табарий</strong> (698/1299 йилда ҳаёт бўлган)<br />(Имодуддин) ал-Ҳасан ибн Али ибн Муҳаммад ибн Али ибн ал-Ҳасан ат- Табарий ал-Мозандароний ал-Омулий ал-Астрободий — мутакаллим ва усул ал- фиқҳ билан шуғулланган олим бўлган. У тасниф қилган асарлардан: «Асрору-л-имомат» («Имомлик сирлари»), «Муъжизату-н-набий ва- л-аъимма» («Пайғамбар- нинг мўъжизалари ва имомлар»), «ал-Минҳаж фи фиқҳи-л-ибодат» («Ибодатга оид фиқҳ ҳақидаги дастур»), «Нақзу-л-маъожим ли Фахриддин ар-Розий» («Фахруддин ар-Розийнинг асаридаги мавҳум жумлаларга ойдинлик киритиш ва ножоиз ҳукмларни инкор этиш»), «Наҳжу-л- Фурқон ила ҳидояти-л-имон фи-л-фиқҳ» («Фиқҳдаги соғлом имонга олиб борувчи қуръоний йўл») (17: 1/ 572).<br /><strong>5. Ҳайдар ал-Омулий</strong> (770/1368 йилда ҳаёт бўлган)<br />Ҳайдар ибн Ҳайдар ал- Ҳусайний ал-Омулий — мутасаввиф бўлган. Унинг «Манбаъу-л- асрори-л-илоҳия бирасми-л-ҳуфрати-л- жалолия фи-т-тасаввуф» («Тасаввуф ҳақидаги жалолий жоҳ расми билан боғлиқ илоҳий сирларнинг манбаи») номли асари бор (17: 1/ 663).<br /><strong>6. Ҳайдар ал-Омулий</strong> (787/1385 йилда ҳаёт бўлган)<br />Х,айдар ибн Али ибн Ҳайдар ибн ал-Алавий ал-Ҳусайний ал-Мозандароний ал- Омулий — кўпроқ Омулий нисбаси билан танилган муфассир, муҳаддис, фақиҳ, суфий ва мутакаллим. У тасниф қилган асарлардан: «ал- Муҳит ал-аъзам фи тафсири-л-Қуръони-л- карим» («Қуръони карим тафсири ҳақидаги улкан уммон»), «Фассу-л-фусус фи шарҳи фусуси-л- ҳикам» (Ибн ал- Арабийнинг «Фусусу-л- ҳикам» асарини шарҳлаш ҳақидаги нодир<br />дурдоналар»), «Жомиъу- л-асрор» («Сирлар хазинаси»), «Манъу-л- анвор фи-р-риёз фи илми-т-тажвид» («Тажвид илмидаги бўстонларга нурлар таратишни ман этиш»), «Талхису-л- истилоҳоти-с-суфия» (ал- Кошоний қаламига мансуб «Тасаввуф истилоҳот- лари» асарининг қисқача мазмун-моҳияти»), «ал- Баҳр ал-хизам фи тафсири Қуръони-л- аъзам» («Қуръони аъзам тафсири ҳақидаги уммоний баҳр») (17: 1/664).<br /><strong>7. Иззуддин ал-Омулий</strong> (X ҳ.а./Х\П м.а.)<br />Иззуддин ал-Омулий — олим ва фақиҳ бўлган. Али ибн Ҳилол ал-Жазоирийдан илм ўрганган. У таълиф қилган асарлардан: «Шарҳу наҳжи-л-балоға» («Наҳжу-л-балоға» асари- га шарҳ»), «ар-Рисола ал- ҳусайния фи-л-усули-д- диния» («Диний асослар ҳақидаги Х,усайний рисоласи») (17: 2/375).<br /><strong>8. Али ал-Омулий</strong> (1298-1355/1881-1937)<br />Али ибн Аҳмад ибн ал- Х,усайн ал-Х,усайний ал- Алавий — «Мумтозу-л- уламо» — «Уламоларнинг сараси» (Абулҳасан) лақаби билан машҳур бўлган фақиҳ. Келиб чиқиши жиҳатидан Омулга Мансуб бўлган имом. Бомбейда таваллуд топган. Маълум бир муддат Карбалода истиқомат .қилиб, у ердаги уламолардан илм ўрганган. Ҳиндистоннинг Лакҳнав шаҳрида вафот этган. Унинг асарларидан: «Китоб фи-л-фатово» («Фатволар ҳақидаги китоб»), «Расоил фи-л- ижтиҳод ва исботи-н- нубуввати ва-л-имомат» («Ижтиҳод, пайғамбарлик ва имомликни исботлаш ҳақидаги рис олалар ») (17: 2/392).<br /><strong>9. Али ал-Омулий</strong> (1220-1306/1805-1888)<br />Али ибн Қурбон Али ибн Қосим ибн Муҳаммад ибн Али ал-Омулий ал- Киний — асли келиб чиқиши Мозандарондаги Омулдан бўлган олим, лекин баъзи боболари Теҳроннинг шимолидаги Кин қишлоғида муқим яшаганлар. У ҳам Кинда туғилиб, шу ерда ўқиш- ёзишни ўрганган. Сўнгра Ироққа кўчиб борган ва у ердаги аҳли илмга мансуб фозилу фузалолар ҳузурида илмини камолига етказиб, ижтиҳод қилишга ижозат олган. Сўнгра Теҳронга қайтиб борган ва у ердаги хосу омнинг ишончини қозонган. Одамлар ундан ўрнак олганлар. Муҳаррам ойининг 27 куни вафот этган. Унинг асарларидан: «Талхису-л-масоил фи-л- фиқҳ» («Фиқҳий масалаларнинг қисқача мазмун-моҳияти») , «Таҳқиқу-л-далоил» («Далилларни текшириб кўриш» деб номланган<br />шарҳ), «Тавзиҳу-л-мақол фи илми-д-дироя ва-р- рижол» («Билиш илми ва одамлар ҳақида айтилган фикр-мулоҳазаларнинг баёни») (17: 2/471).<br /><strong>10. Муҳаммад ал- Омулий</strong> (ваф. 750/1349 й.)<br />(Шамсуддин) Муҳаммад ал-Омулий — ақлий ва нақлий илмлар билан шуғулланган олим. У Шерозга ташриф буюрган ва тахм. 750 ҳ.й.да вафот этган. У тасниф қилган кўпгина асарлардан: «Нафоису-л-фунун ва ароису-л-уйун» («Илм- фаннинг нафис жиҳатлари ва манбаларнинг келин- чаклари»), Муаллиф мазкур асарда илм- фаннинг усул аЛ-фиқҳ, фуруъ ал-фиқҳ, манҳул ва маъқул каби барча соҳаларини жам қилган (17: 3/139).<br /><strong>11. Муҳаммад ат- Табарий</strong> (ваф. 525/1131 й.) Муҳаммад ибн Абулқосим ибн Муҳаммад ибн Али ал-Омулий, ал- Кажий ат-Табарий аш- Шиъий ал-Имомий — Бағдодда муқим яшаб қолган фозил инсон (Имодуддин). Абу Али ат- Тусийдан илм ўрганган ва тахм. 525 ҳ.й.да вафот этган. Унинг асарларидан: «Бишорату-л-Мустафо ли-шиъати-л-Муртазо» («Муртазо Алининг шиъалиги ҳақидаги Пайғамбар башорати»), «Шарҳу масоили-з-зариъа, аз-зуҳд ва-т-тақво» (Оқлаш, зуҳд ва тақво - шарҳ»), «ал-Фарж фи-л-авқот ва-л- махраж би-л-баййинот» (Куёшнинг чиқиши аниқ кўриниб турган вақт билан бошқача услубда аниқланган вақт ўртасидаги оралиқ вақт») (17: 3/531, 598).<br /><strong>2. Муҳаммад ал- Исфандиёрий</strong> (750/1349 нилда ҳаёт бўлган)<br />Муҳаммад ибн Муҳаммад ал-Исфандиёрий ал-Омулий — муаррих олим бўлган. Унинг асарларидан: «Тариxу Табаристон» Табаристон тарихи») (17: 3/627).<br /><strong>13. Муҳаммад ал- Омулий</strong> (ваф. 753/1352 й.)<br />(Иззудин) Муҳаммад ибн Маҳмуд ал-Омулий — фозил одам бўлган. Унинг асарларидан: «Шарҳу куллиёти-л-Қонун» (Ибн Сино қаламига мансуб бўлган «ал-Қонун фи-т- тибб» тўпламига шарҳ»),<br />Нафоису-л-фунун фи ароъиси-л-уйун» («Илм- фанлар»нинг нафис жиҳатлари ва манбаларнинг келинчаклари» — форсча) (15: 6/159; 17: 3/701).<br /><strong>14. Муҳаммад ал- Омулий</strong> (744/1343 йилда ҳаёт бўлган)<br />(Шамсуддин) Муҳаммад ибн Маҳмуд ибн Муҳаммад нон Али ибн Юсуф ал-Кокиёний ал-Хуроний ал- Анзоний ал-Омулий — шоир, луғатшунос, усул ал- фиқҳ ва илм-фаннинг бошқа соҳалари билан шуғулланган олим. Унинг қаламига мансуб бўлган кўпгина асарлар бор (17: 3/ 707).<br /><strong>15. Иброҳим ал-Омулий</strong> (ваф. 295 ҳ.й.)<br />(Абу Исҳоқ) Иброҳим ибн Бишор ал-Омулий. У бошқалардан, ундан эса бошқалар ҳадис айтганлар. 295 ҳ.й.да вафот этган (2: 1/77)<br /><strong>16. Абдуллоҳ ал- Омулий</strong> (ваф. 269/882 й.)<br />(Абу Абдурраҳмон) Абдуллоҳ ибн Ҳаммод ибн Айюб ибн Мусо ал- Омулий. У бошқалардан, ундан эса уламолар ҳадис айтганлар. 269 ҳ.й. рабиъу- с-соний ойида вафот этган (2: 1/78; 11: 1/67).<br /><strong>17. Халаф ал-Омулий</strong><br />Халаф ибн Муҳаммад ал-Хайём ал-Омулий (2: 1/78)<br /><strong>18. Аҳмад ал-Омулий</strong> (ваф. 299 ҳ.й.)<br />Аҳмад ибн Абдат ал- Омулий ўзигача бўлган уламолардан, ундан эса бошқа уламолар ҳадис ривоят қилганлар. 299 ҳ.й.да вафот этган (2: 1/78; 11: 1/67).<br /><strong>19. Мусо ал-Омулий</strong><br />Мусо ибн ал-Ҳасан ал- Омулий. У уламолар айтган<br />ҳадисларни тинглаган ва, ўз навбатида, уламолар ҳам ундан ҳадис ривоят қилганлар (2: 1/78).<br /><strong>20. Ал-Фазл ал- Омулий</strong><br />(Абулаббос) ал-Фазл ибн Аҳмад ибн Саҳл ибн Сайд ибн Тамим ал- Омулий. Бухорода ҳадис айтган, уламолар ундан ҳадис ривоят қилганлар (2: 1/78; 11: 1/67).<br /><strong>21. Убайдуллоҳ ал- Омулий</strong> (338 ҳ.й.да ҳаёт бўлган)<br />(Абу Муҳаммад) Убайдуллоҳ ибн Али ал- Омулий. Бағдоддаги Яҳё бозорида 338 ҳ.й.да ҳадис айтган (11: 1/67).<br /><strong>22. Муҳаммад ал- Омулий</strong><br />(Абу Сайд) Муҳаммад ибн Аҳмад ибн Алавия ал-Омулий (2: 1/78; 11: 1/ 67).<br /><strong>23. Ал-Лайсий ал- Омулий</strong><br />(Абу Наср) ал-Лайсий ибн Жаъфар ибн ал- Лайсий ал-Бухорий ал- Омулий. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис ривоят қилганлар (11: 1/ 67).<br /><strong>24. Исҳоқ ал-Омулий</strong><br />(Абу Яъқуб) Исҳоқ ибн Яъқуб ибн Иброҳим ибн Исҳоқ ал-Омулий. У Бағдодда ҳадис айтган ва ундан бошқалар ҳадис айтганлар (2: 1/78).<br /><strong>25. Аҳмад ал-Омулий</strong><br />Аҳмад ибн Муҳаммад ибн Исҳоқ ибн Ҳорун ал- Омулий (2: 1/78; 11: 1/67).</p><p style="text-align: justify;">«Омул»дан ясалган нисба. «Омул» исмли икки мавзеъ мавжуд бўлиб, шулардан биринчиси — Табаристон «Омул»и. У Табаристондаги энг катта шаҳар бўлиб, ислом бу ерга илк дафъа кириб келганда, бу ердаги аҳолидан икки минги қуролланган эди.<br />Иккинчиси — Жайхуннинг ал-Офироний «Омули». Бу ҳам Марвдан Бухорога олиб борувчи йўл устида, Жайхуннинг ғарб қисмида жойлашган машҳур шаҳардир. Уни «Омули замм», «Омули Жайҳун», «Омули-л-мафоза» («Саҳро Омули») ва «Омули-ш-шатт» («Соҳил Омули») деб атайдилар. Қуйидаги олимлар шу қишлоқдан етишиб чиққан:<br /><strong>1. Аҳмад ал-Омулий</strong> (333-421/944-1030)<br />Аҳмад ибн ал-Ҳусайн ибн Ҳорун ибн Муҳаммад ал-Ҳасаний ал-Омулий — Аллоҳ таолога қаттиқ суянувчи имом, тилшунос, наҳвшунос ва фиқҳшунос олим бўлган. Қуръоний илмлар ва шеърият билан шуғулланган. Табаристон Омулида туғилган ва халифаликка байъат қилинган. Арафа куни Билинхода вафот этган. У тасниф қилган асарлардан: «Шарҳу-т-тажрид» («ат- Тажрид» шарҳи»), «Китобу-л-ифода» («Ифода китоби») (17: 1/ 130).<br /><strong>2. Аҳмад ат-Табарий</strong> (ваф. 275/888 й.)<br />(Абу Абдуллоҳ) Аҳмад ибн Муҳаммад ат-Табарий ал-Омулий ал-Халилий — муҳаддис бўлган, уни «Ғулом Халил» деб атаганлар. Бағдодда яшаган ва шу ерда ҳадис айтган. У тасниф қилган асарлардан: «ал-Вусул ила маърифати-л-ус ул »<br />(«Усулни англаб етиш йўллари»), «ал-Кашф» («Кашф»), «Фазоилу амири-л-муъминийн алайҳиссалом» («Амиру- л-мўъминийн алайҳис- саломнинг фазилатлари») (17: 1/270).<br /><strong>3. Жавод ал-Омулий</strong> (ваф. 1303/1886 й.)<br />Жавод ал-Омулий аш- Шиъий. Унинг «Минҳожу- л-киром» («Иззат-икром кўрсатиш дастури») номли асари бўлган (17: 1/509).<br /><strong>4. Ал-Ҳасан ат-Табарий</strong> (698/1299 йилда ҳаёт бўлган)<br />(Имодуддин) ал-Ҳасан ибн Али ибн Муҳаммад ибн Али ибн ал-Ҳасан ат- Табарий ал-Мозандароний ал-Омулий ал-Астрободий — мутакаллим ва усул ал- фиқҳ билан шуғулланган олим бўлган. У тасниф қилган асарлардан: «Асрору-л-имомат» («Имомлик сирлари»), «Муъжизату-н-набий ва- л-аъимма» («Пайғамбар- нинг мўъжизалари ва имомлар»), «ал-Минҳаж фи фиқҳи-л-ибодат» («Ибодатга оид фиқҳ ҳақидаги дастур»), «Нақзу-л-маъожим ли Фахриддин ар-Розий» («Фахруддин ар-Розийнинг асаридаги мавҳум жумлаларга ойдинлик киритиш ва ножоиз ҳукмларни инкор этиш»), «Наҳжу-л- Фурқон ила ҳидояти-л-имон фи-л-фиқҳ» («Фиқҳдаги соғлом имонга олиб борувчи қуръоний йўл») (17: 1/ 572).<br /><strong>5. Ҳайдар ал-Омулий</strong> (770/1368 йилда ҳаёт бўлган)<br />Ҳайдар ибн Ҳайдар ал- Ҳусайний ал-Омулий — мутасаввиф бўлган. Унинг «Манбаъу-л- асрори-л-илоҳия бирасми-л-ҳуфрати-л- жалолия фи-т-тасаввуф» («Тасаввуф ҳақидаги жалолий жоҳ расми билан боғлиқ илоҳий сирларнинг манбаи») номли асари бор (17: 1/ 663).<br /><strong>6. Ҳайдар ал-Омулий</strong> (787/1385 йилда ҳаёт бўлган)<br />Х,айдар ибн Али ибн Ҳайдар ибн ал-Алавий ал-Ҳусайний ал-Мозандароний ал- Омулий — кўпроқ Омулий нисбаси билан танилган муфассир, муҳаддис, фақиҳ, суфий ва мутакаллим. У тасниф қилган асарлардан: «ал- Муҳит ал-аъзам фи тафсири-л-Қуръони-л- карим» («Қуръони карим тафсири ҳақидаги улкан уммон»), «Фассу-л-фусус фи шарҳи фусуси-л- ҳикам» (Ибн ал- Арабийнинг «Фусусу-л- ҳикам» асарини шарҳлаш ҳақидаги нодир<br />дурдоналар»), «Жомиъу- л-асрор» («Сирлар хазинаси»), «Манъу-л- анвор фи-р-риёз фи илми-т-тажвид» («Тажвид илмидаги бўстонларга нурлар таратишни ман этиш»), «Талхису-л- истилоҳоти-с-суфия» (ал- Кошоний қаламига мансуб «Тасаввуф истилоҳот- лари» асарининг қисқача мазмун-моҳияти»), «ал- Баҳр ал-хизам фи тафсири Қуръони-л- аъзам» («Қуръони аъзам тафсири ҳақидаги уммоний баҳр») (17: 1/664).<br /><strong>7. Иззуддин ал-Омулий</strong> (X ҳ.а./Х\П м.а.)<br />Иззуддин ал-Омулий — олим ва фақиҳ бўлган. Али ибн Ҳилол ал-Жазоирийдан илм ўрганган. У таълиф қилган асарлардан: «Шарҳу наҳжи-л-балоға» («Наҳжу-л-балоға» асари- га шарҳ»), «ар-Рисола ал- ҳусайния фи-л-усули-д- диния» («Диний асослар ҳақидаги Х,усайний рисоласи») (17: 2/375).<br /><strong>8. Али ал-Омулий</strong> (1298-1355/1881-1937)<br />Али ибн Аҳмад ибн ал- Х,усайн ал-Х,усайний ал- Алавий — «Мумтозу-л- уламо» — «Уламоларнинг сараси» (Абулҳасан) лақаби билан машҳур бўлган фақиҳ. Келиб чиқиши жиҳатидан Омулга Мансуб бўлган имом. Бомбейда таваллуд топган. Маълум бир муддат Карбалода истиқомат .қилиб, у ердаги уламолардан илм ўрганган. Ҳиндистоннинг Лакҳнав шаҳрида вафот этган. Унинг асарларидан: «Китоб фи-л-фатово» («Фатволар ҳақидаги китоб»), «Расоил фи-л- ижтиҳод ва исботи-н- нубуввати ва-л-имомат» («Ижтиҳод, пайғамбарлик ва имомликни исботлаш ҳақидаги рис олалар ») (17: 2/392).<br /><strong>9. Али ал-Омулий</strong> (1220-1306/1805-1888)<br />Али ибн Қурбон Али ибн Қосим ибн Муҳаммад ибн Али ал-Омулий ал- Киний — асли келиб чиқиши Мозандарондаги Омулдан бўлган олим, лекин баъзи боболари Теҳроннинг шимолидаги Кин қишлоғида муқим яшаганлар. У ҳам Кинда туғилиб, шу ерда ўқиш- ёзишни ўрганган. Сўнгра Ироққа кўчиб борган ва у ердаги аҳли илмга мансуб фозилу фузалолар ҳузурида илмини камолига етказиб, ижтиҳод қилишга ижозат олган. Сўнгра Теҳронга қайтиб борган ва у ердаги хосу омнинг ишончини қозонган. Одамлар ундан ўрнак олганлар. Муҳаррам ойининг 27 куни вафот этган. Унинг асарларидан: «Талхису-л-масоил фи-л- фиқҳ» («Фиқҳий масалаларнинг қисқача мазмун-моҳияти») , «Таҳқиқу-л-далоил» («Далилларни текшириб кўриш» деб номланган<br />шарҳ), «Тавзиҳу-л-мақол фи илми-д-дироя ва-р- рижол» («Билиш илми ва одамлар ҳақида айтилган фикр-мулоҳазаларнинг баёни») (17: 2/471).<br /><strong>10. Муҳаммад ал- Омулий</strong> (ваф. 750/1349 й.)<br />(Шамсуддин) Муҳаммад ал-Омулий — ақлий ва нақлий илмлар билан шуғулланган олим. У Шерозга ташриф буюрган ва тахм. 750 ҳ.й.да вафот этган. У тасниф қилган кўпгина асарлардан: «Нафоису-л-фунун ва ароису-л-уйун» («Илм- фаннинг нафис жиҳатлари ва манбаларнинг келин- чаклари»), Муаллиф мазкур асарда илм- фаннинг усул аЛ-фиқҳ, фуруъ ал-фиқҳ, манҳул ва маъқул каби барча соҳаларини жам қилган (17: 3/139).<br /><strong>11. Муҳаммад ат- Табарий</strong> (ваф. 525/1131 й.) Муҳаммад ибн Абулқосим ибн Муҳаммад ибн Али ал-Омулий, ал- Кажий ат-Табарий аш- Шиъий ал-Имомий — Бағдодда муқим яшаб қолган фозил инсон (Имодуддин). Абу Али ат- Тусийдан илм ўрганган ва тахм. 525 ҳ.й.да вафот этган. Унинг асарларидан: «Бишорату-л-Мустафо ли-шиъати-л-Муртазо» («Муртазо Алининг шиъалиги ҳақидаги Пайғамбар башорати»), «Шарҳу масоили-з-зариъа, аз-зуҳд ва-т-тақво» (Оқлаш, зуҳд ва тақво - шарҳ»), «ал-Фарж фи-л-авқот ва-л- махраж би-л-баййинот» (Куёшнинг чиқиши аниқ кўриниб турган вақт билан бошқача услубда аниқланган вақт ўртасидаги оралиқ вақт») (17: 3/531, 598).<br /><strong>2. Муҳаммад ал- Исфандиёрий</strong> (750/1349 нилда ҳаёт бўлган)<br />Муҳаммад ибн Муҳаммад ал-Исфандиёрий ал-Омулий — муаррих олим бўлган. Унинг асарларидан: «Тариxу Табаристон» Табаристон тарихи») (17: 3/627).<br /><strong>13. Муҳаммад ал- Омулий</strong> (ваф. 753/1352 й.)<br />(Иззудин) Муҳаммад ибн Маҳмуд ал-Омулий — фозил одам бўлган. Унинг асарларидан: «Шарҳу куллиёти-л-Қонун» (Ибн Сино қаламига мансуб бўлган «ал-Қонун фи-т- тибб» тўпламига шарҳ»),<br />Нафоису-л-фунун фи ароъиси-л-уйун» («Илм- фанлар»нинг нафис жиҳатлари ва манбаларнинг келинчаклари» — форсча) (15: 6/159; 17: 3/701).<br /><strong>14. Муҳаммад ал- Омулий</strong> (744/1343 йилда ҳаёт бўлган)<br />(Шамсуддин) Муҳаммад ибн Маҳмуд ибн Муҳаммад нон Али ибн Юсуф ал-Кокиёний ал-Хуроний ал- Анзоний ал-Омулий — шоир, луғатшунос, усул ал- фиқҳ ва илм-фаннинг бошқа соҳалари билан шуғулланган олим. Унинг қаламига мансуб бўлган кўпгина асарлар бор (17: 3/ 707).<br /><strong>15. Иброҳим ал-Омулий</strong> (ваф. 295 ҳ.й.)<br />(Абу Исҳоқ) Иброҳим ибн Бишор ал-Омулий. У бошқалардан, ундан эса бошқалар ҳадис айтганлар. 295 ҳ.й.да вафот этган (2: 1/77)<br /><strong>16. Абдуллоҳ ал- Омулий</strong> (ваф. 269/882 й.)<br />(Абу Абдурраҳмон) Абдуллоҳ ибн Ҳаммод ибн Айюб ибн Мусо ал- Омулий. У бошқалардан, ундан эса уламолар ҳадис айтганлар. 269 ҳ.й. рабиъу- с-соний ойида вафот этган (2: 1/78; 11: 1/67).<br /><strong>17. Халаф ал-Омулий</strong><br />Халаф ибн Муҳаммад ал-Хайём ал-Омулий (2: 1/78)<br /><strong>18. Аҳмад ал-Омулий</strong> (ваф. 299 ҳ.й.)<br />Аҳмад ибн Абдат ал- Омулий ўзигача бўлган уламолардан, ундан эса бошқа уламолар ҳадис ривоят қилганлар. 299 ҳ.й.да вафот этган (2: 1/78; 11: 1/67).<br /><strong>19. Мусо ал-Омулий</strong><br />Мусо ибн ал-Ҳасан ал- Омулий. У уламолар айтган<br />ҳадисларни тинглаган ва, ўз навбатида, уламолар ҳам ундан ҳадис ривоят қилганлар (2: 1/78).<br /><strong>20. Ал-Фазл ал- Омулий</strong><br />(Абулаббос) ал-Фазл ибн Аҳмад ибн Саҳл ибн Сайд ибн Тамим ал- Омулий. Бухорода ҳадис айтган, уламолар ундан ҳадис ривоят қилганлар (2: 1/78; 11: 1/67).<br /><strong>21. Убайдуллоҳ ал- Омулий</strong> (338 ҳ.й.да ҳаёт бўлган)<br />(Абу Муҳаммад) Убайдуллоҳ ибн Али ал- Омулий. Бағдоддаги Яҳё бозорида 338 ҳ.й.да ҳадис айтган (11: 1/67).<br /><strong>22. Муҳаммад ал- Омулий</strong><br />(Абу Сайд) Муҳаммад ибн Аҳмад ибн Алавия ал-Омулий (2: 1/78; 11: 1/ 67).<br /><strong>23. Ал-Лайсий ал- Омулий</strong><br />(Абу Наср) ал-Лайсий ибн Жаъфар ибн ал- Лайсий ал-Бухорий ал- Омулий. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис ривоят қилганлар (11: 1/ 67).<br /><strong>24. Исҳоқ ал-Омулий</strong><br />(Абу Яъқуб) Исҳоқ ибн Яъқуб ибн Иброҳим ибн Исҳоқ ал-Омулий. У Бағдодда ҳадис айтган ва ундан бошқалар ҳадис айтганлар (2: 1/78).<br /><strong>25. Аҳмад ал-Омулий</strong><br />Аҳмад ибн Муҳаммад ибн Исҳоқ ибн Ҳорун ал- Омулий (2: 1/78; 11: 1/67).</p>АЛ-ОЛИЙНИЙ2012-02-08T07:10:52Z2012-02-08T07:10:52Zhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi/563-maqola.htmlАбу Муслимadhamiy@yahoo.com<p>«Олийну»дан ясалган нисба. У — Хорқон дарёсининг куйи оқимида жойлашган Марвдаги бир қишлоқ. Қуйидаги<br />олимлар шу қишлоққа мансубдирлар:<br /><strong>1. Фирот ал-Олийний</strong><br />Фирот ибн ан-Назр ал-Олийний. Фазилатли<br />нуроний қудамолардан бўлган. У уламолардан, уламолар ундан ҳадис ривоят қилганлар (2: 1/75; 11: 1/66).<br /><strong>2. Талҳа ал-Олийний</strong><br />Абу Мансур Талҳа ибн Разиқ ибн Асад ал- Олийний — шу<br />қишлоқнинг қудамоларидан ва ўн икки нақибнинг бири бўлган. Абу Муслим уни Ҳиротнинг хирож солиғи учун масъул шахе этиб тайинлаган. Орадан кўп ўтмай хаворижлар уни қатл қилганлар (11: 1/66).<br /><strong>3. Мисъаб ибн Разиқ</strong> Мисъаб ибн Разиқ ибн Асад ал-Олийний — юқорида номи зикр этилган Талҳанинг биродари бўлган (11: 1/66).<br /><strong>4. Тоҳир ал-Олийний</strong> Тоҳир ибн Муҳаммад ибн Сулаймон ал-Олийний — сермаҳсул шоир бўлган (И: 1/66).</p><p>«Олийну»дан ясалган нисба. У — Хорқон дарёсининг куйи оқимида жойлашган Марвдаги бир қишлоқ. Қуйидаги<br />олимлар шу қишлоққа мансубдирлар:<br /><strong>1. Фирот ал-Олийний</strong><br />Фирот ибн ан-Назр ал-Олийний. Фазилатли<br />нуроний қудамолардан бўлган. У уламолардан, уламолар ундан ҳадис ривоят қилганлар (2: 1/75; 11: 1/66).<br /><strong>2. Талҳа ал-Олийний</strong><br />Абу Мансур Талҳа ибн Разиқ ибн Асад ал- Олийний — шу<br />қишлоқнинг қудамоларидан ва ўн икки нақибнинг бири бўлган. Абу Муслим уни Ҳиротнинг хирож солиғи учун масъул шахе этиб тайинлаган. Орадан кўп ўтмай хаворижлар уни қатл қилганлар (11: 1/66).<br /><strong>3. Мисъаб ибн Разиқ</strong> Мисъаб ибн Разиқ ибн Асад ал-Олийний — юқорида номи зикр этилган Талҳанинг биродари бўлган (11: 1/66).<br /><strong>4. Тоҳир ал-Олийний</strong> Тоҳир ибн Муҳаммад ибн Сулаймон ал-Олийний — сермаҳсул шоир бўлган (И: 1/66).</p>АЛ-ОЛУВЗОНИЙ2012-02-08T07:10:30Z2012-02-08T07:10:30Zhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi/562-maqola.htmlАбу Муслимadhamiy@yahoo.com<p>«Олувзон »дан ясалган нисба. У — Сарахсдаги бир қишлок,. Қуйидаги олим шу қишлоққа мансубдир:<br /><strong>1. Сура(т) ал-Олувзоний</strong><br />Сурат ибн ал-Ҳасан ал- Олувзоний. У Абу Ҳанифанинг замондоши (шогирди) — Муҳаммад ибн ал-Ҳасан аш- Шайбонийдан ҳадис ривоят қилар эди (2: 1/75; 11: 1/65).</p><p>«Олувзон »дан ясалган нисба. У — Сарахсдаги бир қишлок,. Қуйидаги олим шу қишлоққа мансубдир:<br /><strong>1. Сура(т) ал-Олувзоний</strong><br />Сурат ибн ал-Ҳасан ал- Олувзоний. У Абу Ҳанифанинг замондоши (шогирди) — Муҳаммад ибн ал-Ҳасан аш- Шайбонийдан ҳадис ривоят қилар эди (2: 1/75; 11: 1/65).</p>АЛ-ОФИРОНИЙ2012-02-08T07:07:17Z2012-02-08T07:07:17Zhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi/561-maqola.htmlАбу Муслимadhamiy@yahoo.com<p style="text-align: justify;">«Офирон» («Офрон» )дан ясалган нисба. У — Насафдаги қишлоқлардан бири. Қуйидаги олимлар шу қишлоққа мансубдирлар:<br /><strong>1. Абдуллоҳ ал- Офироний</strong> (ваф. 1321/1903 й.)<br />(Абу Солим) Абдуллоҳ ибн Муҳаммад ал- Офироний ал-Ҳасаний — фозил одам бўлган. Асарларидан: «Фиҳрист» («Кўрсаткич») (17: 2/273).<br /><strong>2. Муҳаммад ас-Сағир ал-Офироний </strong>(ваф. 1138/ 1726 й.) (Абу Абдуллоҳ) Муҳаммад ас-Сағир ибн Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ал-Офироний ал-Марокаший — асли офиронлик муаррих, адиб, Марокашдаги ал-Мавло Исмоил салтанатидаги давлат арбобларидан бўлган. Унинг асарлари¬дан: «Сафва ман инташара мин ахбори сулаҳои-л- қарни-л-ҳодий ашара фи давлати-с-саъдия фи марокаш» («Марокашдаги саадийлар давлати ҳақида ўн биринчи аср солиҳ- ларининг хабарларини тарқатганларнинг энг саралари»), «ал-Малик ас- саҳл фи шарҳи тавшиҳи ибн Саҳл» («Бандлари турлича қофияланган Ибн Саҳл шеърларининг шарҳи ҳақидаги «Малик ас-Саҳл» номли асар) (17: 3/603).<br /><strong>3. Муҳаммад ал- Офироний</strong> (1080-1140/ 1669-1728) (Абу Абдуллоҳ) Муҳаммад ибн Муҳаммад ас-Сағир ал-Офироний — фақиҳ, муҳаддис, ҳофиз, муаррих, адиб, шоир, наҳвшунос ва баёншунос олим бўлган. Тахм. 1080 ҳ.й.да Марокашда таваллуд топган. Тахм. 1140 ҳ.й.да вафот этган. Унинг асарларидан: «Шарҳу-т- тавшиҳ» («Бандлари турлича қофияланган шеърларга шарҳ»), «Талъату-л- муштарий фи тавбати-з- Замахшарий» («Замах- шарийнинг тавбаси<br />ҳақидаги Муштарий — Юпитер сайёрасининг чиқиши»), «ал-Ифодот ва- л-ишорот» («Ифодалар ва ишоралар») (17: 3/648).<br /><strong>4. Ал-Васир ал- Офироний</strong> (Абу Мусо) ал-Васир ибн ал-Мунзир ибн Жанак ал- Офироний ан-Насафий. У «Калому-з-зуҳҳод» («Зоҳидлар каломи»)ни ривоят қилган (2: 1/74; 11: 1/ 64).<br /><strong>5. Муҳаммад ибн Самъон ал-Офироний</strong> (ваф. 413/1023 й.) (Абу Бакр) Муҳаммад ибн Иброҳим ибн Самъон ал- Офироний — фақиҳ бўлган. Бухорода муқим яшаган ва 413 ҳ.й. шаввол ойида, ёши саксондан ошганда, шу ерда вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>6. Муҳаммад ибн Ҳомид ал-Офироний</strong> (ваф. 422 Ҳ.й.) (Абу Аҳмад) Муҳаммад ибн Ақмад ибн Амру ибн Наср ибн Ҳомид ал- Офироний. 422 ҳ.й.да Офиронда вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>7. Аш-Шаъбий ал- Офироний</strong> (ваф. 383/993 й.) Абулфазл аш-Шаъбий ибн Абдуллоҳ ибн Мансур ибн Наср ибн Форис ал- Офироний, лақаби — Шоҳ. У бандаргоҳлардаги байроқларни йиғиб юрувчи ва кўп ҳадис айтувчи шахе бўлган. 383 ҳ.й. муҳаррам ойининг бошида вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>8. Жаброил ал- Офироний</strong> (Абу Муҳаммад) Жаброил ибн Авн ал- Офироний — қудамолардан ва Муҳаммад ибн Исмоил ал- Бухорийнинг дўсти ҳамда Насафда турган вақтда, унинг айтганларини ёзиб олувчи бўлган (11: 1/65).<br /><strong>9. Абдулмалик ал- Офироний</strong> (ваф. 388/998 й.) Абуттаййиб Абдулмалик ибн Исҳоқ ибн ал- Муҳтадий ал-Офироний — адиб ва шоир бўлган. Марвга борган ва у ерда фақиҳ бўлиб етишган. 388 ҳ.й. шаъбон ойининг иккинчи ўн кунлигида вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>10. Абдуссалом ал- Офироний</strong> (ваф. 400/1010 й.) Абу Тамом Абдуссалом ибн Исҳоқ ибн ал- Муҳтадий ал-Ҳомидий ал- Офироний — шофиъий фақиҳ, адиб ва шоир бўлган. 400 ҳ.й.нинг шаввол ойида вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>11. Муҳаммад ал- Офироний ал-Ҳомидий</strong> (Абу Бакр) Муҳаммад ибн Аҳмад ибн ал- Офироний ал-Ҳомидий. У уламолардан ҳадис айтган (2: 1/269).</p><p style="text-align: justify;">«Офирон» («Офрон» )дан ясалган нисба. У — Насафдаги қишлоқлардан бири. Қуйидаги олимлар шу қишлоққа мансубдирлар:<br /><strong>1. Абдуллоҳ ал- Офироний</strong> (ваф. 1321/1903 й.)<br />(Абу Солим) Абдуллоҳ ибн Муҳаммад ал- Офироний ал-Ҳасаний — фозил одам бўлган. Асарларидан: «Фиҳрист» («Кўрсаткич») (17: 2/273).<br /><strong>2. Муҳаммад ас-Сағир ал-Офироний </strong>(ваф. 1138/ 1726 й.) (Абу Абдуллоҳ) Муҳаммад ас-Сағир ибн Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ал-Офироний ал-Марокаший — асли офиронлик муаррих, адиб, Марокашдаги ал-Мавло Исмоил салтанатидаги давлат арбобларидан бўлган. Унинг асарлари¬дан: «Сафва ман инташара мин ахбори сулаҳои-л- қарни-л-ҳодий ашара фи давлати-с-саъдия фи марокаш» («Марокашдаги саадийлар давлати ҳақида ўн биринчи аср солиҳ- ларининг хабарларини тарқатганларнинг энг саралари»), «ал-Малик ас- саҳл фи шарҳи тавшиҳи ибн Саҳл» («Бандлари турлича қофияланган Ибн Саҳл шеърларининг шарҳи ҳақидаги «Малик ас-Саҳл» номли асар) (17: 3/603).<br /><strong>3. Муҳаммад ал- Офироний</strong> (1080-1140/ 1669-1728) (Абу Абдуллоҳ) Муҳаммад ибн Муҳаммад ас-Сағир ал-Офироний — фақиҳ, муҳаддис, ҳофиз, муаррих, адиб, шоир, наҳвшунос ва баёншунос олим бўлган. Тахм. 1080 ҳ.й.да Марокашда таваллуд топган. Тахм. 1140 ҳ.й.да вафот этган. Унинг асарларидан: «Шарҳу-т- тавшиҳ» («Бандлари турлича қофияланган шеърларга шарҳ»), «Талъату-л- муштарий фи тавбати-з- Замахшарий» («Замах- шарийнинг тавбаси<br />ҳақидаги Муштарий — Юпитер сайёрасининг чиқиши»), «ал-Ифодот ва- л-ишорот» («Ифодалар ва ишоралар») (17: 3/648).<br /><strong>4. Ал-Васир ал- Офироний</strong> (Абу Мусо) ал-Васир ибн ал-Мунзир ибн Жанак ал- Офироний ан-Насафий. У «Калому-з-зуҳҳод» («Зоҳидлар каломи»)ни ривоят қилган (2: 1/74; 11: 1/ 64).<br /><strong>5. Муҳаммад ибн Самъон ал-Офироний</strong> (ваф. 413/1023 й.) (Абу Бакр) Муҳаммад ибн Иброҳим ибн Самъон ал- Офироний — фақиҳ бўлган. Бухорода муқим яшаган ва 413 ҳ.й. шаввол ойида, ёши саксондан ошганда, шу ерда вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>6. Муҳаммад ибн Ҳомид ал-Офироний</strong> (ваф. 422 Ҳ.й.) (Абу Аҳмад) Муҳаммад ибн Ақмад ибн Амру ибн Наср ибн Ҳомид ал- Офироний. 422 ҳ.й.да Офиронда вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>7. Аш-Шаъбий ал- Офироний</strong> (ваф. 383/993 й.) Абулфазл аш-Шаъбий ибн Абдуллоҳ ибн Мансур ибн Наср ибн Форис ал- Офироний, лақаби — Шоҳ. У бандаргоҳлардаги байроқларни йиғиб юрувчи ва кўп ҳадис айтувчи шахе бўлган. 383 ҳ.й. муҳаррам ойининг бошида вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>8. Жаброил ал- Офироний</strong> (Абу Муҳаммад) Жаброил ибн Авн ал- Офироний — қудамолардан ва Муҳаммад ибн Исмоил ал- Бухорийнинг дўсти ҳамда Насафда турган вақтда, унинг айтганларини ёзиб олувчи бўлган (11: 1/65).<br /><strong>9. Абдулмалик ал- Офироний</strong> (ваф. 388/998 й.) Абуттаййиб Абдулмалик ибн Исҳоқ ибн ал- Муҳтадий ал-Офироний — адиб ва шоир бўлган. Марвга борган ва у ерда фақиҳ бўлиб етишган. 388 ҳ.й. шаъбон ойининг иккинчи ўн кунлигида вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>10. Абдуссалом ал- Офироний</strong> (ваф. 400/1010 й.) Абу Тамом Абдуссалом ибн Исҳоқ ибн ал- Муҳтадий ал-Ҳомидий ал- Офироний — шофиъий фақиҳ, адиб ва шоир бўлган. 400 ҳ.й.нинг шаввол ойида вафот этган (11: 1/65).<br /><strong>11. Муҳаммад ал- Офироний ал-Ҳомидий</strong> (Абу Бакр) Муҳаммад ибн Аҳмад ибн ал- Офироний ал-Ҳомидий. У уламолардан ҳадис айтган (2: 1/269).</p>АЛ-ОҒИЗУНИЙ2012-02-08T07:05:54Z2012-02-08T07:05:54Zhttps://e-tarix.uz/home/ulamolar-qomusi/560-maqola.htmlАбу Муслимadhamiy@yahoo.com<p style="text-align: justify;">«Оғизун»дан ясалган нисба. У — Бухородаги қишлоқлардан бири. Қуйидаги олимлар шу қишлоқда мансубдирлар:<br /><strong>1. Ҳошид ал-Оғизуний</strong> (ваф. тахм. 250 ҳ.й.)<br />(Абу Абдурраҳмон) Ҳошид ибн Абдуллоҳ ибн Абдулвоҳид ибн Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ибн Айман ибн Абдуллоҳ ибн Мурра ибн ал-Аҳнаф ибн Қайс ас-Саъдий ал-Оғизуний. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис ривоят қилганлар. Тахм. 250 ҳ.й.да вафот этган (2: 1/266; 11: 1/ 194).<br /><strong>2. Абдулвоҳид ал- Оғизуний</strong> (ваф. тахм. 200 ҳ.й.)<br />(Абу Абдуллоҳ) Абдул¬воҳид ибн Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ибн Айман ибн Абдуллоҳ ибн Мурра ибн ал-Аҳнаф ибн Қайс ат- Тамимий ал-Оғизуний — юқорида номи зикр этилган Абу Абдурраҳмон Ҳошиднинг бобоси. Қудамо имомлардан бўлган, Оғизун қишлоғида яшаган. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис ривоят қилганлар. Тахм. 200 ҳ.й.да вафот этган. (2: 1/74; 11: 1/ 64, 194).</p><p style="text-align: justify;">«Оғизун»дан ясалган нисба. У — Бухородаги қишлоқлардан бири. Қуйидаги олимлар шу қишлоқда мансубдирлар:<br /><strong>1. Ҳошид ал-Оғизуний</strong> (ваф. тахм. 250 ҳ.й.)<br />(Абу Абдурраҳмон) Ҳошид ибн Абдуллоҳ ибн Абдулвоҳид ибн Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ибн Айман ибн Абдуллоҳ ибн Мурра ибн ал-Аҳнаф ибн Қайс ас-Саъдий ал-Оғизуний. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис ривоят қилганлар. Тахм. 250 ҳ.й.да вафот этган (2: 1/266; 11: 1/ 194).<br /><strong>2. Абдулвоҳид ал- Оғизуний</strong> (ваф. тахм. 200 ҳ.й.)<br />(Абу Абдуллоҳ) Абдул¬воҳид ибн Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ибн Айман ибн Абдуллоҳ ибн Мурра ибн ал-Аҳнаф ибн Қайс ат- Тамимий ал-Оғизуний — юқорида номи зикр этилган Абу Абдурраҳмон Ҳошиднинг бобоси. Қудамо имомлардан бўлган, Оғизун қишлоғида яшаган. У уламолардан, уламолар эса ундан ҳадис ривоят қилганлар. Тахм. 200 ҳ.й.да вафот этган. (2: 1/74; 11: 1/ 64, 194).</p>